BADACZE, SZKOŁA I DZIELNY NAUCZYCIEL

Każdy, kto miał do czynienia z badaniami, wie jak istotne jest budowanie odpowiedniej relacji badaczy z systemem którego dotyczy proces badawczy. I nie chodzi tutaj tylko o zachowanie obiektywności, lecz również dbałość o kanały komunikacji, poprzez które ustalane są kluczowe elementy tego procesu.  Dzisiejszy wpis poświęcimy właśnie naszej kooperacji z konkretnym systemem - Zespołem Szkół Ogólnokształcących nr 1 im. Adama Mickiewicza w Rudzie Śląskiej. Dzięki tej współpracy mieliśmy możliwość poznać szkołę oraz realizować badania związane z obecnością technologii mobilnej w systemie szkolnym. 

Historię naszej współpracy ze szkołą warto opowiedzieć zachowując chronologię, dlatego wróćmy na chwilę do przełomu 2016 i 2017 roku, kiedy w ramach serii warsztatów Graczy-Badaczy wraz z ich uczestnikami wypracowaliśmy konkretne propozycje narzędzi badawczych. Oczywiście zależało nam na tym, by móc te narzędzia przetestować w odniesieniu do realnie istniejących problemów. W tym właśnie kontekście spotkaliśmy się z Izą Wyppich - Superbelferką, zaangażowaną nauczycielką zainteresowaną wykorzystaniem naszych narzędzi w celu zidentyfikowania problemów występujących w szkole. Iza pracuje we wspomnianym powyżej zespole szkół w Rudzie Śląskiej. Jest to średniej wielkości szkoła, mieszcząca się w pięknym budynku z przełomu XIX i XX wieku. Iza uczy w szkole od ponad 12 lat i jest mocno zaangażowana w jej rozwój. To właśnie ona przedstawiła nam sytuację szkoły w odniesieniu do technologii mobilnej oraz wynikające z niej problemy; długo budowała podstawowy kanał naszej komunikacji z placówką. 


Początki naszej współpracy były skoncentrowane na analizie systemu jakim jest Zespół Szkół Ogólnokształcących nr 1. Wraz z Izą przeprowadziliśmy warsztaty, w ramach których poznaliśmy infrastrukturę szkoły, warunki, w których dzieci się uczą oraz spędzają przerwy, by później poznać zależności pomiędzy podsystemami i poszczególnymi członkami systemu. Dzięki regularnym spotkaniom, mogliśmy szczegółowo mapować zdobywaną wiedzę o systemie, by później wykorzystać ją do wyznaczenia kierunku badań oraz przejść do ich planowania. 

Właśnie na etapie planowania badań udział Izy był szczególnie istotny, bowiem zależało nam na tym, by uwzględnić nie tylko kierunki wynikające z naszych pytań badawczych, ale również wyzwania związane z wpływem naszej obecności w szkole. Zależało nam, by badania były transparentne dla uczniów oraz by nie dezorganizowały ich szkolnej codzienności. W tym kontekście Iza nie tylko przedstawiała nam możliwości, ale również czuwała nad tym, by nasze wejście do szkoły było bezpieczne dla uczniów oraz w miarę możliwości transparentne dla wszystkich uczestników badań. Iza dobierała odpowiednie terminy oraz miejsca realizacji naszych badań; przedstawiała uczniom i nauczycielom wstępne informacje na temat badań. Dzięki wskazówkom, których nam udzielała, wiedzieliśmy jak dobrać zakres poufności naszych spotkań z grupami fokusowymi oraz jakie są fromalne ramy naszej współpracy badawczej ze szkołą; w tym zakresie nie musieliśmy komunikować się bezpośrednio z zarządem szkoły, ponieważ Iza koordynowała cały proces, ustalając plan naszych działań również z dyrekcją.

Jak można wywnioskować z powyższego, budowanie naszej relacji ze szkołą było wieloetapowym i złożonym procesem, w którym kluczową rolę odegrała otwartość i zaangażowanie konkretnego nauczyciela. W tym miejscu warto zwrócić się jeszcze do samej Izy, by jej perspektywa uzupełniła obraz naszej współpracy:“Moja współpraca z badaczami WUD Silesia krystalizowała się przez prawie dwa lata, na początku nie wiedziałam dokąd mnie to zaprowadzi, jak może to wyglądać, czy w jakiś sposób wpłynie na funkcjonowanie mojej szkoły. Po prostu dokąd ma to prowadzić, jaki ma mieć cel. Telefony i internet w szkole? Tyle się o tym mówi, tyle działań się podejmuje, ale czy są one celowe? Jak te wszystkie porady, interpretacje, wnioski mają się do mojej, konkretnej szkoły, do mojego małego edukacyjnego mikroświata, który przecież rządzi się też własnymi zasadami. Teraz mniej więcej już wiem i czekam niecierpliwie na pierwsze wnioski i dalsze działania. Nowy rok 2018 otwieram z jasno skrystalizowaną wizją tego co się zadziało i co ma szansę zadziać się dalej.”

Na zakończenie warto podkreślić bardzo ważny wątek, który Iza porusza w swej wypowiedzi, a mianowicie koncentrację w naszej wspólnej pracy na “mikroświecie szkoły”. Przyjmując to podejście  zyskaliśmy sposobność dokonania pogłębionej analizy problemu w powiązaniu z warunkami, w jakich on występuje. Jednocześnie mieliśmy możliwość przeprowadzać proces, którego wyniki nie są tylko próbą generalizacji wniosków z badań wykonanych na dużych próbach, ale dotykają bezpośrednio życia szkoły oraz problemów, które realnie w niej występują - bo to co jest szczególnie dla nas ważne, to dostarczenie konkretnej wartości w obrębie systemu, który z Badaczami nawiązał współpracę.

Komentarze

Popularne posty